در بخش اول این مقاله با عنوان نگهداری درختان و درک نیازهای آنها (بخش 1) در رابطه با نکات نگهداری درختان بحث شد. با ما همراه باشید تا در بخش دوم، نکات نگهداری درختان را برای برخی دیگر از گونه‌ها بررسی کنیم.

نکات نگهداری درختان؛ سرو قرمز غربی

یکی دیگر از درختان بسیار نمادین در شمال شرقی اقیانوس آرام، سرو قرمز غربی جزئی از خانواده سرو است. پوست فیبری مایل به قرمز یا خاکستری، صاف و شاخه هایی که از تنه به سمت پایین هجوم می‌آورند و در نقاط انتهایی بالا می آیند بخشی از ویژگی های متمایز این موجود زیبا هستند. آنها در خاکهای نمناک و مرطوب به خوبی عمل کرده و می توانند به صورت منفرد و یا حالت بیشه‌ای جلوه خاصی به مناظر اضافه کنند.

نکات نگهداری درختان برای سروهای سرخ غربی شامل برداشتن شاخه های مرده و بیمار و همچنین بلند کردن سایبان است. البته این زمانی است که بخواهید در اطراف پایه درخت کاشت های جدید انجام دهید. همچنین می توانید با دستکاری شاخه‌ها حالت مخروطی شکل ایجاد کنید. اما توصیه می‌کنیم درخت را به حال خود بگزارید تا به طور طبیعی فرم بگیرد. همچنین حفظ یک تنه اصلی مهم است و هر گونه تنه‌های رقیب باید حذف شوند. در هر صورت این نوع درخت نیاز کمتری به نگهداری دارد.

هملوک غربی

یکی دیگر از درختان در شمال غربی اقیانوس آرام، درخت هملوک غربی است. در صورتی که این درختان بدون مزاحمت رها شوند به عنوان یکی از گونه های غالب این جنگلها خواهند بود. این گیاه با الگوی برگ‌های مسطح با سوزن‌های کوتاه و یک قسمت معمولاً افتاده مشخص شده است. یکی دیگر از المان‌های عالی برای چشم انداز است زیرا سطوح مختلف رطوبت را در خاک تحمل می کند و می تواند در زیر نور کامل آفتاب تا مناطق عمدتا سایه دار زنده بماند.

همانند سرو قرمز غربی، هملوک غربی از نگهداری کمی برخوردار است. بنابراین موارد نگهداری درختان شامل برداشتن شاخه های مرده و بیمار و بالا بردن سایبان از ساختمانها و اجازه ورود خورشید به سطوح پایین رشد است. حفظ یک تنه واحد برای هملوک غربی مهم است.

صنوبر

از مخروطی شکل‌های دیگر که نیازهای نگهداری کمی دارد، صنوبر (سیتکا) است. این درخت به دلیل سوزن‌های سفت که در اطراف شاخه‌ها رشد می کنند بسیار متمایز از گونه های مخروطی دیگر است. نکات نگهداری این درخت شامل انتقال سایبان بر روی سازه‌ها و برداشتن شاخه‌های مرده است. ما هرس دیگری را توصیه نمی کنیم. کنترل عرضی درخت می تواند منجر به یک سایبان بسیار متراکم شود. مانند سایر درختان ذکر شده ، حفظ یک تنه اصلی به دلایل زیبایی و ایمنی ایده آل است.

کاج

وقتی صحبت از درختان مخروطی می شود ، اکثر مردم آنها را به عنوان درخت کاج می شناسند. اغلب؛ صنوبر، هملوک و سرو را اشتباهاً به عنوان “درخت کاج” تشخیص می دهند. همچنین، “مخروط کاج” اغلب به عنوان مخروط صنوبر، مخروط سدار و … برچسب گذاری می شوند. اگرچه انواع زیادی از درختان کاج (115 نوع گونه در سراسر جهان) وجود دارد، اما این گونه‌ها همه مخروطیان را شامل نمی شود. درختان کاج از سایر مخروطیان متمایز هستند زیرا سوزن های خود را در توده های 2 ، 3 یا 5 سوزنی رشد می دهند و معمولاً بسیار بلندتر از سوزن های سایر مخروط ها هستند.

برخی از کاج های باشکوه ما ، مانند Ponderosa و Lodgepole Pines ، برای چشم انداز شهری کوچک بسیار بزرگ هستند. این درختان در شرق محدوده Cascade بسیار رایج هستند. اگر تا به حال به Bend یا Sisters رانندگی کرده اید، آنها را هنگام پایین آمدن از گردنه به سمت شهر خواهید دید. کاج های کوچکتر مانند ساحلی و کاج اسکاتلندی در منظر شهری نسبتاً خوب عمل می کنند، اما اگر به درستی آبیاری نشوند، به شدت مستعد سوسک کشنده درخت کاج هستند.

نکات نگهداری درختان برای درختان کاج

نکات نگهداری درختان برای درختان کاج شامل برداشتن شاخ و برگهای خشکیده و شاخه‌های پایینی روی سازه ها است. درختان کاج در مواجهه با نور خورشید بسیار کارآمد هستند. شاخه های پایینی با سایه افشانی شاخه‌های بالایی می میرند. به طور مشابه، شاخه‌های داخلی کوچکتر نیز از بین می روند. درختان انرژی و رشد خود را در جایی که خورشید می درخشد متمرکز می کنند. بنابراین بسیار معمول است که درختان کاج مقدار مناسبی از چوب مرده را در خود داشته باشند. درختان کاج هر ساله مقدار قابل توجهی از سوزن‌های خود را می ریزند. این را به سوزن‌های شاخه‌های خشکیده علاوه کنید در نتیجه تعداد زیادی سوزن در هر فصل از درخت می‌افتد. این شاخ و برگ می‌تواند روی سازه ها و ناودان ها تجمیع شده و مشکلاتی را در مسیر ایجاد کند. پاکسازی زباله ها از بالای سقف در حفظ یکپارچگی سازه‌های سقف‌ها مهم است.

توصیه می‌کنیم برای مدیریت درختان به صورت بهینه با نرم‌ افزار حامی درخت آشنا شوید.

سرو

خانواده سرو شامل 135 گونه مختلف از جمله برخی از گیاهان زینتی معمولی (Arborvitae و Juniper) ، گونه های بزرگتر (سرو لیلند ، سرو زرد آلاسکا و سرو بخور) و برخی از درختان غول پیکر(ساحل Redwood و Giant Sequoia) است. به طور کلی درختان سرو به عنوان موارد نگهداری کم در نظر گرفته می شوند. با این حال، در اینجا چند نکته برای نگهداری درختان برای برخی از انواع آنها بیان می‌شود.

زینتی

این نوع درختان سرو(Arborvitae) برای ایجاد مرز و حفظ حریم خصوصی بسیار عالی است. اگر در برابر طوفان محافظت شوند، برای سالهای طولانی یک پرچین همیشه سبز زیبا را در اختیار شما قرار می‌دهند. با این حال، آنها می‌توانند بی نظم و ناخوشایند شده و مستعد خم شدن و شکستگی  در هنگام طوفان، به ویژه طوفان‌های برفی هستند. شکل و اندازه ایده‌آل را می توان با فرم‌دهی سالانه در طرفین و بالای درخت حفظ کرد. اگر بارش شدید برف پیش بینی می‌شود، پوشاندن گیاهان با تارپس یا سایر ساختارهای حفاظتی به جلوگیری از تغییر شکل و شکستگی شاخه‌های با وزن زیاد کمک می کند.
در اینجا راهنمای هرس پرچین ها آمده است .

یک نوع سرو (تا حدودی محبوب) دیگر درخت عرعر است که طیف وسیعی از اشکال و اندازه ها را دارد.این گیاه از آن دسته گیاهانی است که یا مورد دوست داشتن است و یا مورد متنفر. اینجا حد وسط وجود ندارد. درخت عرعر می تواند دارای سوزن های تیز کوتاه، شاخ و برگ ترد و بوی نامطبوع باشد. اما آنها همچنین می توانند بسیار پویا باشند. به سه دسته طبقه بندی می شود: پوشش زمین ، تپه یا بلند قائم. هنگامی که به عنوان پوشش زمین مورد استفاده قرار می گیرد هرس مورد نیاز نیست. مگر در صورت لزوم و زمانی که در طول مرز قرار داشته باشند. گونه های قائم به هرس بسیار کمی احتیاج دارند.

انواع بزرگتر

سرو بزرگتر مانند بسیاری از گونه‌های مخروطی آن به هرس نگهداری بسیار کمی نیاز دارد. حفظ یک تنه واحد، برداشتن چوب مرده و بالا بردن سایبان بر روی سازه ها تنها چیزی است که لازم است. استثناء سرو لیلند است، درختی عالی برای پرچین ها و حریم خصوصی بزرگتر. این درختان به سرعت رشد می‌کنند و می توانند به ارتفاع 60 تا 70 فوت برسند. متأسفانه در آن ارتفاع مستعد آسیب باد هستند، بنابراین هنگامی که به ارتفاع مورد نظر رسیدند، باید در آن ارتفاع حفظ شوند. رشد سالانه می تواند تا 24 اینچ باشد. بنابراین چرخه هرس دو یا سه ساله برنامه خوبی برای نگهداری است.

در شمال غربی اقیانوس آرام درختان زیادی وجود دارد. درختان مخروطی باشکوه (همیشه سبز) از جمله صنوبر، کاج، شوکران و … که جنگلهای وسیع را پر کرده‌اند. همچنین جمعیت متنوعی از درختان برگریز دلپذیر (آنهایی که در پاییز برگ خود را از دست می‌دهند) در جوامع شهری و روستایی خود داریم. زمستان‌های خیس و مرطوب و خاک‌های حاصلخیز در شمال غربی اقیانوس آرام پناهگاهی برای درختان ایجاد می‌کند. با وجود چنین محیطی درختان به شدت رشد می‌کنند و بنابراین نیاز به نگهداری دارند. این مقاله به نکاتی در مورد نگهداری درختان می‌پردازد تا به شما در مدیریت بهتر درختان و درک نیازهای خاص آنها کمک کند.

اگر شما صاحب یک ملک هستید یا به هر حال عاشق درختان هستید، بهتر است درختان موجود در ملک خود را بشناسید. به احتمال زیاد درختانی که متعلق به شما هستند تحت فشار و تنش خاصی قرار دارند. اکثر درختان در محیط شهری در وضعیت کمتر از شرایط ایده آل رشد می کنند. دلیل آن این است که محیط شهری معمولاً الزامات لازم برای رشد درختان را تامین نمی‌کند. محدود شدن فضای رشد برای ریشه‌ها و تاج‌ها ، خاک‌های فشرده، قرار گرفتن در معرض گرمای بیش از حد، کمبود مواد مغذی و خرابکاری تنها چند مورد است که ممکن است بر درختان تأثیر منفی بگذارد.

شناخت درخت اولین قدم در نگهداری درختان است

مراقبت از درختان یک موضوع وسیعی است که در محدوده این مقاله نمی‌گنجد. اولین قدم در مدیریت صحیح درختان شناخت گونه‌های درختان تحت مراقبت است. شما باید درختان خود را بشناسید تا از آنها به درستی مراقبت کنید. در غیر این صورت زمان و پول خود را هدر خواهید داد و فقط موفقیت محدودی به دست می آورید. در زیر لیستی از رایج ترین درختان آورده می شود که به احتمال زیاد در محیط شهری پیدا خواهید کرد. هدف از این لیست و اطلاعات مرتبط، این است که به شما در مورد برخی از ویژگی های متداول این درختان در ارتباط با مدیریت آنها ایده دهد.

منابع متعددی برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد گونه های درخت، ریشه ها، توزیع، رشد و نحوه شناسایی آنها وجود دارد. با این حال، هدف ما در اینجا این نیست. اگر علاقه مند به این موضوع باشید، بر روی پیوندهای ارائه شده کلیک کنید تا در مورد درختان خاص بیشتر بدانید. هدف ما ایجاد آگاهی در رابطه با مسائل مربوط به مراقبت و نگهداری درختان است. امیدواریم این نکات نگهداری درختان به همزیستی شما و درختانتان کمک کند.

نکات نگهداری درختان مخروطی

زمان بندی: در حالی که امکان هرس گیاهان همیشه سبز در طول سال وجود دارد، زمان ایده آل اواخر زمستان است که گیاهان هنوز در خواب هستند. این در درجه اول به درختان زینتی مربوط می‌شود زیرا اثرات نامطلوب هرس بر گیاه را به حداقل می‌رساند. از آنجا که مخروط های بزرگتر معمولاً فقط نیاز به برداشتن چوب خشکیده یا شاخه‌های پایینی دارند، این نوع کار را می‌توان در تمام طول سال بدون هیچ گونه عوارض جانبی بر درخت انجام داد.

صنوبر داگلاس

درخت رسمی ایالت اورگان؛ داگلاس فیر(صنوبر داگلاس)، درختی با رشد سریع است که در شرایط خشک و مرطوب زنده می‌ماند. از آنجا که این درخت سریع رشد می‌کند ، تمام رشدهای جدید نسبتاً ضعیف و مستعد شکستن هستند. به همین دلیل است که آوارهای صنوبر پس از طوفان و باد در محلات و پارک ها پراکنده می‌شوند. این امر برای درختان موجود اجتناب ناپذیر است ، اما هنگام کاشتن جدید ، چشم انداز اطراف را در نظر بگیرید. داگلاس-صنوبر نزدیک ساختمان‌ها، حیاط‌ها، معابر و مناطق نگهداری شده دیگر خوب عمل نمی‌کند. آنها مشکلات زیادی را در مسیر جاده ها ایجاد خواهند کرد.

نکات نگهداری درخت صنوبر داگلاس

نکات نگهداری برای درخت صنوبر داگلاس بالغ شامل برداشتن چوب های خشکیده بزرگ، بالا بردن سایبان بر روی سازه ها و کابل کشی تنه های دو ساقه است. هرگز یک صنوبر داگلاس را “بالا” نبرید. به این معنی که طوری رشد کنند تا احتمال سقوط آنها زمانی که در باد تکان می خورند به دلیل قد بالا به حداقل برسد. با این حال، نوک یک داگلاس-صنوبر می تواند در طوفان های بزرگ شکسته شود. نوک های شکسته اغلب خارج از دید هستند، که می تواند منجر به برخی مشکلات غیر مترقبه در جاده شود.

یکی دیگر از مواردی که باید در مورد درختان داگلاس فیر در نظر بگیرید درختان اطراف آن است. صنوبر داگلاس می تواند به عنوان یک درخت منفرد رشد کند و یک تنه ضخیم و جامد ، شاخه های بلند و با شکوه و یک سیستم ریشه ای گسترده و لنگر دار ایجاد کند. آنها همچنین به خوبی در گروه‌ها یا در بیشه درختان رشد می کنند. در این شرایط، آنها با تعداد شاخه های پایینی کمتر ، که به دلیل کمبود نور خورشید و سیستم ریشه ای درهم تنیده می میرند، به صورت لاغر رشد می‌کنند. در بین درختان داگلاس فیر بالغ، حتی با وجود دو تا سه درخت، هر درخت برای محافظت در برابر باد به دیگری متکی است. شرایط جدید باد می تواند منجر به خرابی شاخه ها ، تنه ها یا حتی کل درختان شود.

در رابطه با این مقاله از لینک های زیر می توانید برای مطالعه بیشتر استفاده کنید.

صنوبر داگلاس

صنوبر داگلاس در ویکی پدیا

یکی از دلایلی که مسئولین از اجرای پروژه شناسنامه‌ دار کردن درختان پرهیز می‌کنند، هزینه‌های زیاد تهیه پلاک‌ است. البته اگر از میخ‌های الکترونیکی در شناسایی درختان استفاده شود این هزینه‌ها بیشتر هم خواهد شد. قبلاً در مورد عدم انگیزه کافی در مسئولین شهری برای اجرای پروژه پلاک‌ کوبی صحبت کرده‌‍ایم. پایش درختان همچنان‌که مزیت‌های مهمی دارد، عدم پایش و بروز نبودن آمارها مشکلات زیادی به همراه خواهد داشت. در ادامه بررسی می‌کنیم که آیا امکان شناسنامه‌ دار کردن درختان بدون پلاک‌ کوبی وجود دارد؟

مشکل؛ هزینه تهیه پلاک مانع از پلاک‌ کوبی درختان می‌شود.

نگهداری درختان برای شهرداری‌ هر ساله هزینه‌های زیادی در بر دارد. در واقع شهرداری‌ها برای هر آیتمی در رابطه با نگهداری درختان هزینه پرداخت می‌کنند. به وضوح روشن است که بروز نبودن آمارها یعنی پرداخت هزینه بیشتر. با همه این اوصاف به دلیل هزینه‌های زیاد تهیه پلاک معمولا پایش درختان دیر به دیر اجرا می‌شود.

راه‌حل؛ چگونه می‌توان با صَرف هزینه کمتر درختان را پلاک‌ کوبی کرد.

برای فائق آمدن بر این مشکل دو راه‌حل پیشنهاد می‌شود:

1- راه‌حل اول اجرای فاز به فاز و تدریجی پروژه پلاک‌ کوبی است.

مهم نیست از میخ الکترونیکی استفاده شود و یا پلاک‌های فلزی مندرج به کیوآر. در هر دو حالت اگر پروژه بصورت تدریجی پیش رود مشکلی از بابت تهیه پلاک وجود نخواهد داشت. به بیان ساده لزومی ندارد همه درختان در ابتدا پایش شود. ناگفته نماند این کار زمانی ممکن خواهد بود که خود شهرداری مجهز به سیستم نرم‌افزاری پلاک‌ کوبی باشد.

2- راه‌حل دوم؛ شناسنامه‌ دار کردن درختان  بدون پلاک‌ کوبی است.

در واقع لزومی ندارد همیشه پایش درختان همراه با فرایند پلاک‌ کوبی باشد. سامانه نرم‌ افزاری که گروه نرم افزاری آسمان فناوری آسیا ارائه داده است (نرم افزار پلاک کوبی درختان حامی درخت) این امکان را فراهم کرده است تا بدون نیاز به پلاک‌ کوبی بتوان اقدام به پایش و تهیه شناسنامه برای درختان نمود. این راه کار به خصوص برای انبوه کاریها، سایت های جنگلی، پارکهای ملی و باغهای بزرگ مناسب است.

برای آشنایی با امکانات نرم افزار پلاک کوبی حامی درخت  بر روی این لینک کلیک کنید.

نرم افزار پلاک‌ کوبی درختان «حامی درخت»